Еве го вистинскиот наслов, и дозволете ми веднаш да потврдам дека е 100% вистина. Иако обично пишувам за позитивни искуства и примери за снајдување во Германија, ова е вистинска приказна за тоа како успешно инвестирав во Биткоин за на крајот да ми ги украдат тие пари.
Пред околу 3 години
Во мојата потрага секогаш по нешто ново и истражување начини за инвестирање на моите не толку тешко заработени пари, решив да инвестирам во Биткоин пред 3 години.
Како и повеќето други, јас навистина не знаев што е Биткоин, како работи, која е целта на сето тоа, во која насока сето тоа ќе се развива итн. Всушност, не ме интересираше сето тоа. Она што го почувствував беше можност да инвестирам во нешто што, чисто поради трендот, или како што би рекле западњаците Hype, ќе порасне во вредност. Затоа решив да уплатам 700 евра и да купам 0,1 биткоин и неколку помалку познати криптовалути – нека се најдат.
Нема детално да опишам како помина процесот на купување, бидејќи искрено не се сеќавам многу добро. Знам само дека беше ужасно макотрпно и комплицирано и дека имав чувство дека никој овде не знае кој пие и кој плаќа. Од страницата каде што се купува биткоин до специјалните страници каде што се тргува, до специјалните страници каде што се чува (Паричник) … се беше неверојатно комплицирано.
Додадете на тоа исклучително детални регистрации, безбедносни механизми и автентикација со 3 фактори за некои услуги (во еден момент дури морав да испратам сметка за електрична енергија). Запомнете дека работам во ИТ индустријата, и дека по цел ден се занимавам со прилично поедноставни работи од овие.
Сето ова ме нервираше, толку многу што не обрнував премногу внимание на безбедноста и дека ги направив последните чекори прилично невешто (ќе се вратам на ова подоцна).
И така, по две недели породилни болки, успевам да купам 0,1 биткоин. Можеби се прашувате зошто 0,1? Едноставно, не бев подготвен да инвестирам околу. 6000 €, колку чинеше еден цел биткоин тогаш, и со 0,1 можев да пресметам во секое време колку пари имам (една десетина од вредноста).
Веќе по неколку недели се израдував! Мојата инвестиција двојно се зголеми во вредност. По неколку недели и тројно!
Веројатно ова беше моментот кога искусен инвеститор ќе го земе профитот и ќе бара нова стратегија. Не го направив тоа со верување дека биткоинот ќе расте до небо и дека ќе се збогатам.
Секако дека не беше така. Во рок од неколку недели, вредноста опадна до почетната вредност од околу 6.000 евра, а подоцна и под 3.000. Отпрвин бев малку разочаран, но решив да не реагирам, само да го оставам и што биде нека биде.
Следните 2 години
Околу две години, биткоинот и другите криптовалути не покажаа знаци на живот. Ниту се зголемуваа ниту паѓаа, цело време беа некаде околу 3, 4, 5000 € и низ таа монотонија целата приказна малку ми излезе од глава. Не ја следев ситуацијата и не бев заинтересиран за мојата инвестиција.
2020 година
Во средината на минатата година, биткоинот и сите други криптовалути полека почнуваат да растат. Позитивниот тренд предизвикува позитивни вести. Позитивните вести ги охрабруваат другите луѓе да инвестираат, пазарот расте и поттикнува позитивен тренд и така натаму во круг.
Кога вредноста значително се зголеми и кога во главата мислев дека „веројатно веќе имам 3 илјади евра“, решив да инвестирам во мојот „паричник“.
… Кога таму гледам 0.
0 евра.
На почетокот не ми беше јасно, мислав дека е грешка. Се обидов повторно за неколку часа, 0 евра. Кликнувам, се одјавувам, се најавувам, 0 евра.
И, конечно, се сеќавам да ја разгледам историјата на тргување и на мое разочарување гледам дека „јас“ (не јас) сум ги разменил сите биткоини пред неколку месеци и сум ги пратил некаде. Каде? Немам идеја, никој не може да види.
Во суштина, откако сфатив дека ме хакираат (секогаш мислев дека тоа се случува со некој друг) стапив во контакт со услугата за клиенти, пребарував на интернет и размислував за можни начини како да си ги вратам парите.
На кратко – нема шанси. Целата поента на овие криптовалути е дека тие всушност немаат сопственик. Односно, нивниот сопственик нема име и презиме туку само кодови, сопственикот на овие кодови е и нивниот сопственик. Ова е причината зошто целиот пазар има лоша репутација како идеален медиум за перење пари.
Бидејќи некој ги имаше моите кодови пред неколку месеци, тој можел да располага со моите криптовалути и едноставно да префрли се на себе.
Што е најинтересно, никој не презема одговорност за оваа кражба. Таа платформа, дигитален „паричник“ и други не преземаат никаква одговорност и не чувствуваат одговорност за пропустот.
Каде погрешив?
Многу едноставно. На почетокот, објаснив како целиот процес на регистрација траеше две недели. Во тие две недели, особено при крајот, се фрустрирав и, искрено, невешто преземав некои важни чекори. Точно се сеќавам дека кога го регистрирав тој дигитален паричник, откако веќе ја креирав лозинката, ми беа дадени 14 случајни зборови. Тие зборови се крајната безбедност во случај да ја изгубите лозинката или некој да се обиде да ве пробие. Можете повторно да ја активирате вашата сметка со внесување на точно тие 14 случајни зборови во правилен редослед. Напишано е со големи црвени букви дека не треба да ги чувам овие зборови на компјутер или во дигитална форма, туку дека ќе ги цитирам, „запиши ги на хартија и остави ги во сеф“.
Јас, паметен, едноставно правам screenshot од овие зборови и ги зачувувам како слика на мојот компјутер.
Затоа, оној што провалил во мојот компјутер веројатно имал прилично лесна работа да го најде документот што мудро го крстив „Крипто“ и во него слика со крајниот код за мојата сметка. Сигурно се има смеено и мислено „која будала“.
И за да се вратам на насловот, како тој ми украде бесконечна сума пари? Тој всушност украде 700 евра вложени од мене, кои во времето на кражбата вредеа околу 3.000 евра. Кои денес, ако го видиме денешниот девизен курс на Биткоин (овде), вреди 5.200 евра.
За повеќе вакви и слични теми придружете ни се во нашата фејсбук група Македонци во Германија.
Текстот е авторска сопственост и неговата содржина не смее да се превзема во целост или делови без претходна согласност од авторот или порталот Емигрико.
