Сиромаштијата останува табу тема во Германија. Луѓето погодени не сакаат да зборуваат за тоа.
Многу луѓе се обидуваат да се издржуваат работејќи две или дури повеќе работни места.
Сандра Г. има 42 години. За да врзе крај со крај финансиски, самохрана мајка на дете на училишна возраст работи две работи: чистачка и келнерка. Но, и покрај тоа што го прави, таа е сиромашна. Ова не е изолиран случај: се повеќе вработени мора да работат повеќе од една работа или инаку би завршиле во финансиски тешкотии. Според податоците на Федералниот завод за статистика, 1,9 милиони луѓе имале две работни места во 2023 година. Ова значи дека бројката е повеќе од двојно зголемена од почетокот на 1990-тите.
Bärbel H. има 70 години и е во пензија веќе три години. Всушност. Наместо да може да ужива во пензија, таа мора да продолжи да работи. Да не го направеше тоа, вели таа, немаше да може да го одржи својот животен стандард. И таа не е сама во ова: се поголем број пензионери работат во пензија. Според податоците на Сојузното Министерство за труд, во моментов има 1.123.000 работници на возраст над 67 години. Тоа беше за 56.000 помалку на крајот на 2022 година. Бројот на луѓе на возраст од 75 и повеќе години кои имаат ниско платени работни места е дури тројно зголемен.
14 милиони луѓе во сиромаштија
Се чини дека за многумина еден приход веќе не е доволен. Финансиските тешкотии ги принудуваат вработените да работат повеќе од една работа, а пензионерите да продолжат да работат. Речиси 17 отсто од населението во Германија живеело во сиромаштија во 2022 година. Тоа е повеќе од 14 милиони луѓе, според резултатите од Заедничкиот извештај за сиромаштијата за 2024 година. Ова значи дека бројките стагнираат на многу високо ниво за прв пат по години, но детската сиромаштија продолжува да расте. Една петтина од сиромашните се деца и млади луѓе.
Она што е исто така алармантно за резултатите е дека речиси две третини од сите сиромашни возрасни луѓе работат или се во пензија. Само шест отсто од возрасното сиромашно население е невработено, додека 34 отсто се вработени, вклучително и 30 отсто од пензионерите. А сиромаштијата погодува се повеќе делови од општеството. 60 проценти се со средно или високо образование.
Средната класа (Mittelschicht) е се повеќе погодена
Надин Хундерт е експерт за кризни интервенции за градот Браунфелс во Хесен. Таа забележа несразмерно зголемување на бројот на луѓе во ризик од сиромаштија кои доаѓаат во нејзиното советувалиште: „Всушност, имам повеќе разговори за темата сиромаштија отколку пред неколку години. Упатувам многу млади семејства, особено самохрани родители и пензионери, на советување за долгови“. Тој чувствува јасна промена овде бидејќи трошоците за живот значително се зголемија. Како резултат на тоа, дури и луѓето кои не беа изложени на ризик пред неколку години се најдоа во криза. „Тоа влијае на сè повеќе класи, вклучувајќи ја и средната класа“.
Според конвенцијата на ЕУ, домаќинството се смета за сиромашно ако неговиот приход е под 60 отсто од просечниот приход. Прагот на сиромаштија за самци во Германија во 2022 година бил месечен приход од 1.186 евра, а за пар без деца 1.779 евра. Самохраните родители со дете под 14 години се сметаат за изложени на ризик од сиромаштија доколку имаат помалку од 1.542 евра месечно. За пар со две деца до 14 години е 2.490 евра.
Недостаток на грижа за децата (Kinderbetreuung) како ризик од сиромаштија
Самохраната мајка Сандра Г., која работи како чистачка и келнерка, всушност е обучена медицинска сестра: „Јас страдам затоа што повеќе не можам да ја работам претходната работа. Ги давам моето срце и душа затоа што сакам да им помагам на луѓето и да се грижам за нив“. Но, работата во смени не функционираше. – Имаше смени рано, доцна и викенд, а ако треба да одам во шест часот наутро, не можам да го чувам детето. Нема каде да се чуваат деца. Нејзиниот син бил на листа на чекање со години, но немало простор за нега после училиште.
Затоа, таа мораше да се откаже од својата работа како медицинска сестра и да најде повеќе работни места соодветни за времето: „Не е лесно со две работни места бидејќи морам да организирам илјада работи. Една работа би ми била полесна, но навистина би морала да го искористам секој цент. Со само една работа не би можела да му купам ни сладолед, ни викенд а па да го однесам на одмор моето дете“.
Недостатокот на грижа за децата значи социјална неповолност и директно го зголемува ризикот од сиромаштија. Бидејќи понудите за работа со полно работно време или речиси со полно работно време на пазарот на трудот честопати е тешко да се усогласат со семејниот живот. Затоа, мајките, особено самохраните мајки, се вработени само во ограничен обем. Ако бидат отпуштени, имаат мало или никакво право на осигурување за невработеност. Пензиските права едвај се реализираат, а резултатот е сиромаштија во старост.
Извор: teagsesschau.de
