Купувањето имот во Германија не е романтично искуство. Заборавете на емисиите во кои млад пар размислува, бара и гледа 2-3 куќи додека не ја најде својата куќа од соништата. Потоа поминуваат неколку недели додека тие со емотивно одлучување не решат да дадат понуда која, се разбира, е прифатена. Во меѓувреме тие куќи се уште се достапни, нема конкуренција, банката не се замара, но сите ја чекаат својата понуда.
Внесувањето во кутиите го означува почетокот на новиот живот што го заслужиле затоа што во претходниот сте се мачеле… а во целиот процес не се споменува побарувачка, банка, конкуренција, капитал, камата, одобрение, данок, грејс, брокер, нотар. , провизија, земјишни книги, враќање данок и други свечености кои, на крајот на краиштата, во Германија се поважни него на рекламите.
Ако не сте ја прочитале првата статија што ви предлагам да започнете од почеток, ќе ја најдете овде Како купив стан во Германија дел 1. – Планирање и бројки.
Последен пат грубо објаснив што и како почнавме да бараме и забележав дека нашиот успех, под успех подразбирам успешно купување стан, е заслуга на брокер кој едноставно имал намера и останал ангажиран повеќе од 5 минути разговарајќи со мене. Денес можам да потврдам – го купивме станот, но без маклерот кој го најде станот и не поддржа, сигурно немаше да успееме. Можеби ќе ви биде чудно што давам толку голема заслуга на маклер, посредник. Сега гледам дека добар однос со маклер или некој друг со врски и искуство е пресуден. Посебно ако и ти си како мене ти треба помош и некој што ќе те „фати за рака“.
Многу потребната, добра врска настана поради препорака од поранешен шеф кој го познава маклерот. Тоа беше добар, прв чекор. Веќе на првиот состанок искрено разговаравме за тоа што сакаме, што е можно и што можам да очекувам. Негов интерес е да помогне и да заработи провизија, а за да помогне што е можно полесно, важно беше веднаш да му кажам која е мојата цел и што имам на располагање – без лажење. Сакав да најдам стан и да купам како инвестиција. Која горе-долу сама ќе се исплати и која има потенцијал да поскапи во иднина за да можам да се пензионирам на 50 години.
После тоа се разделивме – тој ќе бара, а јас ќе чекам…
… Што и се случи. По неколку недели тој се јави со 2 предлози, и двата приближно како она што барав. За сите што барате, подгответе се овие предлози да изгледаат вака:
Ќе ви биде испратен е-маил со документ кој накратко опишува за што се работи, обично краток опис на стан или зграда со 1 или неколку бескорисни слики. После тоа, треба да одлучите дали ве интересира или не. Обично има 2 варијанти:
- станот сè уште не е изграден – не можете ни да го погледнете
- станот е веќе изграден и треба да побрзате бидејќи се што вреди веднаш се продава.
Некој вид на разгледување, турнеи, размислување во стилот на „Ловци на недвижнини“ не беше опција за мене, но одлуката треба да се донесе прилично брзо.
Тие први два предлози ги одбив. Едниот беше стан во Швајнфурт со даночен „трик“ каде што добивате поврат на данокот од 10% секоја година (нормално 2%), а другиот беше обичен стан во Берлин. И двете сè уште не изградени.
Таа даночна финта ми беше одбивна затоа што не ја разбирам, а Берлин не ми е важен, па го замолив да побара понатаму. Уште еднаш, друг брокер веројатно ќе ве откачи, но овој остана доследен и продолжи да се јавува редовно и да известува за напредокот. Самиот скоро и да не побарав.
Добра понуда
После една година, дојде понуда која ми изгледаше примамливо на брокерот и на мене. Зграда, нова градба во Нирнберг, околу 10 апартмани за избор и целиот проект наменет за луѓе како мене – инвеститори кои не планираат да живеат таму.
Понудата беше во ред. Цената делуваше малку висока, но се оправда со тоа што се работи за малку полуксузна нова зграда.
Од моето скромно искуство, тешко е да се биде паметен и правилно да се ракува со информациите. Сè што направив беше еден вид „best effort“ – што се однесува до локацијата, погледнав во Google Maps и прашав колега што мисли за локацијата – многу површно. Што се однесува до цената, тоа беше и споредба со информации од интернет… за бирократски теми, се потпирав на маклерот и едноставно верував дека ќе ми даде добар совет. Подолги документи, морам да признаам, главно не читав до крај затоа што не разбирав многу.
Во основа, станот чини 218.000 евра со мебел. Ќе биде луксузно наместен (gehoben brate), наменет за изнајмување и зад се стои Hausverwaltung кој (за плаќање) ќе се грижи за се. Тоа значи дека немам одговорност да барам станари, да се грижам за плаќање, бирократија, поправки итн. Јас сум сопственик, но никогаш не треба да го видам тој стан… идеално. Ратата би била толку многу што приходот од киријата отприлика го покрива и се би требало некако така да функционира. Сè уште се е од око и рекла – кажала.
Добра одлука?
Да се вратам на првата статија – како и да е, ова е моментот кога треба да кажете да и да резервирате стан или не и да побарате нешто друго. А да резервираш значи да се пријавиш и да платиш аванс. Ако не сте сигурни што сакате, оваа одлука е ужасно тешка за донесување. Иако мислев дека сум повторно безбеден, се двоумев неколку дена пред да одговорам. На крајот на краиштата, да одбиев овој пат, мислам дека маклерот ќе се откажеше од сето тоа, а последното нешто што сакав беше одново.
Со секогаш премалку информации и знаење за обработка на овие информации и со непријатно чувство во стомакот, резервирав стан и ги платив потребните 2000 евра како аванс.
Веднаш потоа се соочувате со нова одлука – кој стан да го изберете? Приземје? 1 кат? Поткровје? да гледа према улицата? Да гледа во дворот? 1 соба? 2 соби? Со балкон или без…? Морам да признаам дека таа одлука целосно му ја препуштив на маклерот кој најмногу ме одвраќаше од моите идеи. Повторно, човек не може да избега од нагонот дека купува за себе. Маклерот рече дека 1 соба е доволна, 2-ри кат е темен, балконот е дополнителен трошок што не можете да го наплатите итн.
Како и да е, го резервиравме станот и се спремивме да го купиме.
Ова може да го започне формалниот процес на купување што ќе го опишам во Дел 3.
… Еве само мало инфо – пред неколку дена се вратив од годишен одмор и ме пречека сметка од 61.000 евра поштенско сандаче ?… но за тоа понатаму.
Како купив стан во Германија – Дел 3 – Купување
Текстот е авторска сопственост и неговата содржина не смее да се превзема во целост или делови без претходна согласност од авторот или порталот Емигрико.
